Op 11 december vieren we het einde van Marie Zolamian’s tentoonstelling en het afsluiten van een belangrijk hoofdstuk voor onze organisatie. In de overgang naar volgend jaar komt er een einde aan het programma dat nog onder de twee organisaties FLACC en CIAP geïnitieerd werd. We zijn dankbaar voor de afgelopen jaren en voor de ervaringen en ontmoetingen die ze hebben gebracht. We kijken ernaar uit om 2023 te beginnen met nieuwe ideeën, energie en humor – in de stijl van Jester.
Enkele van onze kunstenaars delen op deze speciale dag elementen van hun onderzoek of project. Daarnaast houden we een afscheidsdrink met enkele vertrekkende collega’s Luuk Nouwen werkte tien jaar als artistiek leider bij FLACC en het laatste jaar als senior begeleider artistieke projecten bij Jester. Tine Deboelpaep werkte de afgelopen jaren als artistiek medewerker bij CIAP en Jester. Lisa Costantini werkte sinds twee jaar bij FLACC en Jester in de administratie en voor het keramiekatelier.
Programma:
Het is de laatste dag van Marie Zolamian’s solotentoonstelling ‘Droomland’. Grijp deze kans om u voor een laatste keer te laten verwonderen door ‘Symbiocene’, een van haar grootste schilderijen tot nu toe: een indrukwekkend landschap dat zich moeiteloos uitstrekt over de breedte van de tentoonstellingsruimte. Het werk neemt je mee naar een kleurrijk, mysterieus universum dat voortkomt uit Zolamian’s oeuvre en reflecteert op de politieke beladenheid van het landschap in diens hedendaagse context.
Miriam Sentler presenteert haar nieuwe audio-installatie ‘The Forest Underground’, ontwikkeld met componist Drake Stoughton. Het duo heeft zich laten inspireren door de geluiden en de akoestiek van de kolenmijnen, waar de mijnwerkers dagelijks begeleid werden door de stemmen van vogels, krekels en bomen. In hun stuk componeren Sentler en Stoughton een haast fantasievolle, transhistorische soundscape van dat ‘ondergrondse bos’. Het werk gaat in première op 11/12, gevolgd door een Q&A met de kunstenaars. U kunt hier meer lezen over het project.
Helen Dowling geeft ons een inkijk in haar aankomende film en haar lopende onderzoek dat ze in 2020 met de steun van Sint-Lucas Antwerpen opstartte en tijdens haar onderzoek bij Jester verderzette. ‘Terms of Intimacy’ gaat in op het beeld van seksualiteit en vrouwelijkheid in de mainstream pornografie door strategieën te ontwikkelen om het acteerwerk en de productiemiddelen van op maat gemaakte pornografie toe te passen. Als onderdeel van het onderzoek werkte Dowling aan een nieuwe film, in samenwerking met Custom Performers. Fragmenten van het werk worden vertoond, gevolgd door een gesprek met de kunstenaar. Meer over het project kunt u hier/onder lezen.
Tijdens haar residentie bij Jester zette Sarah van Sonsbeeck haar onderzoek naar ‘immateriële architectuur’ voort – dingen die onze leefomgeving beïnvloeden en die misschien niet direct tastbaar zijn of aan onze controle ontsnappen – zo vormden molshopen de inspiratie voor haar meest recente serie keramische en bronzen werken. Veel van de interdisciplinaire projecten van Rana Hamadeh stellen de autoriteit van de historische stem ter discussie en creëren zichtbaarheid rondom uitgewiste of niet vastgelegde stemmen. In theatervoorstellingen, geluidswerken, teksten of games creëert ze ruimte voor een discursieve benadering van het onderwerp. Bij Jester testte ze de mogelijkheden om gamedesigner en keramist te zijn. We organiseren een gesprek tussen de twee kunstenaars rond hun praktijk, gemodereerd door Jester’s artistiek directeur Orlando Maaike Gouwenberg.
Alain Nsenga komt uit een mijnwerkersfamilie. Dit persoonlijke verhaal voedde zijn fascinatie voor de geschiedenis en de impact van mijnbouw over de hele wereld. Voor zijn onderzoek interviewde hij mijnwerkers uit Congo en Limburg en ontdekte hij verbanden tussen hun verhalen over migratie, zware arbeid en ondergrondse vriendschappen. Op de 11e december presenteert hij delen van het onderzoek dat eerder te zien was in Z33 in het kader van On Trade Off – Charging Myths.
“The Forest Underground” van Miriam Sentler en Drake Stoughton kwam tot stand met steun van Jester, Emile van Dorenmuseum en O&O subsidie van CBK Rotterdam.
Related Projects
Op kinderkunstendag organiseren we een bijzondere workshop geïnspireerd op het werk van beeldend kunstenaar Marie Zolamian, dit ter gelegenheid van haar tentoonstelling ‘Droomland’ die momenteel te bezichtigen is in Jester. Het monumentale schilderij ‘Symbiosene’ is het pronkstuk van de tentoonstelling. In dit schilderij van wel 14 m lang, worden afzonderlijke, kleinere kunstwerken geïntegreerd en opgenomen in het kleurrijke tafereel.
Spelenderwijs leren de kinderen het wonderlijke universum van Marie Zolamian ontdekken, om vervolgens zelf aan de slag te gaan met allerhande teken- en schildersmaterialen. We maken afzonderlijke werkjes die we vervolgens samenvoegen tot één groot geheel, net als het werk van Marie!
PRAKTISCHE INFORMATIE
De workshop vindt plaats op zondag 20 november in Jester’s tentoonstellingsruimte van 14:00 tot 17:00 uur. Je vindt ons op de 1ste verdieping van het C-mine energiegebouw. Kinderen kunnen doorlopend aan de slag om hun werken te creëren onder het toeziend oog van onze begeleider(s). De workshop is ontworpen en wordt begeleid door kunstenaar Fee Veraghtert. Om 14:00, 15:00 en 16:00 uur voorziet zij een introductie over het werk van Marie Zolamian en beschikbare materialen.
Deelname aan de workshop is gratis. Let op, het kan er enthousiast aan toe gaan met de stiften of verf! Breng zeker een short of een oud t-shirt mee om jullie mooie kleren te beschermen. Nog vragen? Mail naar tine@jester.be
Marie Zolamian – ‘Symbiocene’, 2022 © foto: Michiel De Cleene
Vrijdag 28 oktober staat voor ons in teken van de artistieke praktijk van Marie Zolamian. We verdiepen ons in haar werk via ‘Symbiocene’ en ‘Welkom – Bienvenue – Welcome – Willkommen’, de twee monumentale werken die de Luikse kunstenares Marie Zolamian recent creëerde. We brengen kunstliefhebbers vanuit Luik en Limburg samen om in Genk en Antwerpen voor een bezoek aan beide kunstwerken. Ga jij ook met ons mee?
Het schilderij ‘Symbiocene’ is het pronkstuk van Marie’s solotentoonstelling ‘Droomland’ in Jester. Het schilderij is zo groot dat het bijna de hele breedte van de tentoonstellingsruimte inneemt. In het werk floreren de natuur en het landschap, die op hun beurt politieke urgenties en kunsthistorische verwijzingen bevatten. Samen met Marie Zolamian duiken we in haar mysterieuze beeldtaal en ontrafelen we de verbanden en narratieven die het werk herbergt.
Tijdens het openingsweekend van het KMSKA op 24 en 25 september, was Zolamians mozaïek ‘Welkom – Bienvenue – Welcome – Willkommen’, een werk dat ze in opdracht van het museum maakte voor het peristilium, niet publiek toegankelijk omwille van een podium dat de doorgang barricadeerde. De kunstenares stemde met de plaatsing van het podium in, mits een officiële inhuldiging voor alle museumcommissies die later zou volgen. Ondertussen werd bekend dat het werk ‘Mimesis’ van Lili Dujourie op 28 oktober wordt ingehuldigd voor het grote publiek, helaas kreeg Zolamian van het museum te horen dat haar mozaïek geen deel uit maakt van de festiviteiten.
In afwachting op een officiële inhuldiging door het KMSKA, nodigen wij u alvast uit op de exclusieve inhuldiging van ‘Welkom – Bienvenue – Welcome – Willkommen’. Voor de creatie van haar werk dook Marie in de archieven en de collectie van het museum, tijdens deze inhuldiging voorziet de kunstenares uitgebreide toelichting van haar werk. Daarna kunnen jullie vrij het museum ontdekken en de gepresenteerde collectiestukken verspreid over zeven eeuwen heen bekijken. Let op het KMSKA sluit om 17:00 uur! Voor degene die genoeg kunst hebben gezien die dag, zoeken we een naburig gelegen, gezellig cafeetje om na te praten. ‘s Avonds verzamelen we voor de terugreis met afstaphaltes in Genk, Hasselt en Luik.
PROGRAMMA
11:00 Vertrek Station Luik Guillemins, parking 2
11:40 Vertrek Hasselt parking achterkant CCHA
12:00 Aankomst Jester, Genk
13:00 Vertrek vanuit C-mine parking 2 naar Antwerpen
14:00 Aankomst KMSKA (bij drukte op de weg rond 14:30)
17:30 Samenkomst voor terugreis vanuit Antwerpen
PRAKTISCHE INFORMATIE
Tarieven
*prijs incl. busreis, koffie of thee en sandwichlunch. Afhankelijk van het gekozen tarief geeft u aan of u graag een ticket voor de KMSKA-collectie wilt of niet. Wij maken voor u de reservatie. Laat ons weten als u een museumpas heeft, wij berekenen uw korting.
Opgelet: bij minder dan 10 deelnemers uit Luik wordt deze wordt de opstaphalte geannuleerd en het inschrijvingsgeld teruggestort. Voor de aanvang van de uitstap ontvangen de ingeschreven deelnemers nog meer praktische informatie via e-mail. Heb je tussendoor nog vragen, dan kan je altijd bij ons terecht! Vergeet jullie lidmaatschap niet te vernieuwen indien nodig. Dit kan via deze link of via info@jester.be. Meer info over onze lidmaatschappen vindt je hier terug
Marie Zolamian – ‘Symbiocene'(detail), 2022 © foto: Michiel De Cleene
HOE RESERVEREN?
Stuur ons voor 25 oktober een mailtje met onderwerp ‘Kunst uitstap KMSKA’ naar info@jester.be
Je inschrijving is compleet na overschrijving van het inschrijvingsgeld naar: BE44 1324 3606 3945
Related Projects
a conversation with Miriam Sentler and Kristof Reulens
Dutch artist Miriam Sentler is one of the residents at Jester in 2022. In conversation with Kristof Reulens, the coordinator for arts and heritage at the City of Genk, and Jester’s curator Alicja Melzacka, she is sharing her research and looking back at her three-week long stay at the Emile van Dorenmuseum.
Alicja Melzacka:
Miriam, as an artist and researcher, you’ve been dealing with fossil fuel landscapes for a while. How did your previous experience translate into the context of Genk? What astonished you?
Miriam Sentler:
When I came to Genk I had certain expectations regarding mining sites. For several years, I have been researching the lignite industry in North-Rhine Westphali, where the local forest is disappearing, ecosystems are being excavated, birds and people are being driven out of the landscape. As it turned out, Genk is an entirely different context. I was confronted with the fact that there is so much nature around in the first place. It has to do with the different ways in which lignite and black coal are extracted – the first one requires excavation of large pieces of landscape, so-called ‘strip mining’, while the latter is found deep underground. So, I was coming from a barren landscape in Germany to a rich, ‘new’ landscape in Genk.
During my stay here, I soon discovered a very different kind of relationship with the landscape. I became interested in the fact that a lot of what’s now considered ‘nature’ has emerged because of the industry. In Genk, we are historically talking about a heath landscape, where there weren’t many trees to begin with – most of them were planted for industrial purposes. The so-called ‘mine arboretum’ is one example of such industrialisation of nature, but also the forest management by the wood industry, or the planting of trees to prevent the sand drifts, which was practised already in the mediaeval ages. In fact, humans have always shaped nature around here.
AM
In this new context, what triggered your interest the most? Have you found a new line of inquiry while working in Genk?
MS
I was most interested in the material agency of nature in relation to the industry – how, on the one hand, nature was exploited by the mining industry and, on the other hand, how plants and animals were assigned specific agency by the workers. It was something that occurred to me when I was looking into different linguistic expressions, for example: ‘de kanarie in de koolmijn’ (the canary in the coal mine) and ‘grenen spreekt voordat het breekt’ (pine speaks before it breaks). They convey an interesting sense of listening to that nature, and at the same time, industrialising and deploying it in a specific way, also in order to save lives. That’s what was perhaps the most striking to me, the agency that this exploitative industry itself assigned to nature. Then, the second part was, of course, the history of landscape painting in Genk, which I got to know during my stay at the Emile Van Dorenmuseum.
AM
You had an opportunity to live in the museum’s historical building, which was built by landscape painter Emile van Doren, one of the founders of the artists’ colony in Genk at the turn of the 18th and 19th centuries. What did you find the most interesting about this part of Genk’s history?
MS
One thing was certainly the idea of going back in time; the attitude of a painter going into the landscape and not drawing the emerging industry but looking away, towards the heath. It made me think of this sense of deep time one might experience in the middle of the ocean, where nothing really changes. I was fascinated in particular by the painting of a carbonised forest by Jan Habex, which is taking this notion of going back in time even further.
Kristof Reulens
I also find this painting fascinating. It was commissioned by the mine of Waterschei. Why did the coal mine industry find it necessary to commission a monumental painting showing the landscape before human interference? It might be seen as a kind of scientific illustration of the geological period from which the resource originated, but still, it is quite a paradoxical gesture.
MS
Another thing which I found fascinating about Genk, and which also relates to the history of a specific painting, was the healing power of this landscape. The birch trees in Genk were utilised in different ways: firstly, by the wood and coal industries, secondly, by the landscape painters, and thirdly, for medicinal purposes. Priest and physicist Sebastian Kneipp claimed that the birch forest would heal tuberculosis, and in… a sanatorium was built in a nearby Bokrijk. This enormous agency of the trees is something I found really stimulating.
This medicinal application of nature is portrayed in that painting of François Halkett from 1885, entitled Dans la sapinière. The painting explores the notion of disappearance – someone enters the forest, stays there for a while, and then disappears completely. Only the clothes are left behind.
KR
This painting is shrouded in mystery. We only know a story as put forward in an article in De Groene Amsterdamer, dated 1885, one year after the painting had been completed. The painting represents a woman suffering from tuberculosis, a lung disease strongly linked to the industrial revolution. She visited Genk because it was believed that the wind blowing across the heather grounds and in the pine forests was cleansing. This scene is depicted in the first panel, where you can see the sick woman accompanied by her sister. In the third panel, you can see the pine forest which is a little bit taller, indicating the passage of time. Amongst the trees, there is a black veil with flowers. The story in De Groene Amsterdammer tells us that the woman did not survive the treatment. It has not been confirmed, but my view is that it’s a personal history of the painter, François Halkett.
François Halkett, In het Dennenbos – Dans la Sapinière, 1884, sketch in the collection of the Emile van Dorenmuseum
MS
In this story of trying to recuperate, to revive one’s body, I can see a kind of parallel with the state of the landscape itself. Compared to Germany’s disappearing forest, there is a ‘resurrecting’ forest in Genk, one that is still developing and still growing. This idea of resurrection is also represented by the so-called ‘canary resurrector’, which I came across during my research. It was a device used in the mining industry to revive birds which started to show signs of carbon monoxide poisoning.
These are different kinds of parallels, which I found in Genk, and which I want to work on further, primarily through sound. I think that sound is a suitable medium to map all this knowledge because sound specifically was utilised by the industry. Think of the crackling of wood, functioning as a warning against a mineshaft collapsing, and the singing of a canary, or rather its absence, when the carbon monoxide level would become dangerously high. This is precisely the idea of sentinel species, which can sense things humans cannot. I would like to look into this further with composer Drake Stoughton, to think about it in terms of sound and music history, where ‘resurrection’ is, of course, a common trope.
AM
Miriam, you worked with Drake before, on your sound piece ‘The Chase’, which you presented in Genk last year, during a lecture performance.
MS
‘The Chase’ emerged from my research into the lignite industry in Germany, and it was inspired by my family history. My great-grandfather was a miner coming from this area, and my grandfather always lamented the fact that his birthplace was excavated by the industry and turned into a lake. Starting from the lake, I researched the landscape and eventually ended up at Hambacher Forest, which is currently being excavated, amidst the protests of treetop activists.
In the mediaeval ages, Hambacher Forest used to be called ‘Burgewald’, which means the commons’ forest. There were certain rules of how to interact with this forest. The citizens were allowed to gather wood and berries, but they were not allowed to cut any trees or harm the forest. When the industrialists arrived there, about 200 years ago, they first started by rebranding the forest. Since then, it was no longer the commons’ forest but Hambacher Forest, related to the Hambacher mine. And so, the extraction could start. What remains of the forest today is only 10% of its original size.
‘The Chase’ was an attempt to archive the bird species of the disappearing forest because many people who were resettled from that area told us that what they missed the most were bird songs. We recorded the songs and transcribed them into a score. The resulting audio piece shows the impossibility of truly recording nature. With each line, you first hear the bird singing, followed by the musician trying to mimic the sound on the flute. But he can never actually ‘capture’ the bird, as if it was too smart for him.
AM
Could you tell us something more about the relationship between that project and your present research in Genk? You have been making on-site recordings, and you are going to work with Drake again – what approach do you assume this time?
MS
The new project is of course different, as it departs from a different context – while in Hambacher Forest things were disappearing, in Genk, they are emerging. That’s why, with Drake, we started talking about this resurrection in relation to music tropes. How were the religious chants written, where were they performed, and what was their social role? This is something still very apparent if you look at the effort put into constructing mine chapels, which in the end, also conveyed the power of the industry. Drake was also directly intrigued by the canary resurrector as a container for something, maybe even sound. We found it very particular that while the crackling of the pines served as a warning sign, in the case of the canary, it was the absence of sound that indicated the danger. To think about the resurrection is to think about death and life, about the absence of sound and the presence of sound.
KR
Now that I hear this story about the disappearance of the forest, I see some quite interesting parallels with Genk. The idea of a loss or a gain is different, and yet the same – I’ll try to explain why. You said that Hambacher Forest used to belong to the community. Also the heather grounds in Genk were called ‘gemene gronden’ (common lands). Everybody had the right to the land and could let their sheep graze on it. When in the 19th century, the government introduced the law of the savage lands, promoting the cultivation of pine forests – one of the few crops that could survive on the sandy soil – the locals protested and peasants went on strike because they were losing their communal grounds. It is a pretty similar development to the one you described in Hambacher Forest, with the industry taking over a common resource. So what you see now as a resurrection would not be perceived this way by the 19th-century farmers. They saw the coming of the pine forest as the death of their way of living. Who has the right to the landscape? How do these ideals change with time? There is always a communal idea behind, I think, being ‘the people’ vs ‘the industry, but it is always in movement. It’s a cycle, where you will always have the resurrection and the disappearance over and over again.
AM
Raymond Williams uses the metaphor of an elevator to illustrate this relativism of the notion of ‘nature’. He was referring specifically to the evolution of pastoral writing, but this metaphor might as well be adapted to other contexts. He said that no matter how far back we go in our analysis of the notion of nature (and its representations in literature, art, etc.), there has always been lamenting about the loss of a more ‘real’, more ‘natural’ way of living. He compares this to a moving elevator, which keeps going further backwards, constantly looking for a more utopian, arcadian vision of nature. This image of an elevator resonated strongly with me because it is rather unusual to spatialise the temporal dimension along the vertical axis. And this image of an elevator going underground, deep into geological time, resonates also with the context of the mine.
KR
A good example of this relativism is, for instance, the lake district of Genk – De Maten. Recently, many trees have been cut down there, which provoked a large protest. But that decision was actually taken by Natuurpunt, the keepers of this landscape, to preserve that landscape in its desired state. To protect this landscape, you have to keep it quite barren because the trees with their roots have an impact on the slope and the cascades and can disrupt the ecological system that developed in De Maten over the centuries. What makes it even more complex is the fact that there is nothing ‘natural’ about the system of lakes and cascades that this area is known for – it was man-made in the mediaeval ages to farm fish. But, of course, when the landscape painters arrived in Genk, they saw this large lake district and thought that it was ready to be painted. The reflection of light in the water was a big topic, especially in the 19th century. Historically, these aesthetic considerations also played a role in nature preservation. I know that when it was first spoken about founding a nature reserve in Genk, in the years before the First World War, there were several arguments put on the table – biodiversity was one, but the aesthetic view of the landscape was another one.
So again, we have clashing visions on what the ‘natural’ state is, and what is worth preserving. On top of that, we have different economic agendas, of how to use the land to one’s benefit, whether it’s for farming, wood or coal industry, agriculture, tourism… I’m pretty sure that Emile Van Doren or Armand Maclot would be behind the Natuurpunt when they were opening the landscape up again and cutting down the trees. But maybe from an ecological point of view, leaving the trees to grow and create a new biodiverse ecosystem might be an argument of today, so which argument do you choose?
MS
So, maybe there is no original landscape in Genk?
KR
Maybe that’s the landscape that Jan Habex painted? I don’t know.
KR
I want to still return to the idea of the sound underground and share an anecdote about it. When the coal mines started to be active in this region, after the First World War, wood was no longer used to reinforce the mineshafts, it was substituted by steel support. I think that the mine arboretum, which was cultivated as a kind of testing ground for material research, quickly became obsolete. Of course, wood was still used for other than structural purposes in the mines. I also think that wood would have lost its signalling function because, in the 20th century, conveyor belts were introduced underground, and there was this constant noise which was absent from the 19th-century mines. The same goes for the canaries, which eventually were substituted by special mine lamps.
However, what I always found interesting were the stories about another kind of sound, told by the miners from this region. They said that in the mineshafts, you could hear the loud chirping of the crickets, which were transported there with the wood. This was the only natural sound they could hear…
MS
That’s fascinating. It is as if different times and stages of the industry had different natural sounds accompanying them. I think that there is a potential in bringing these various temporalities and sounds together in a hybrid soundscape: the geological time, the historical time, the idealised time; the trees, the birds, and the crickets. It’s quite evocative to imagine how they populate this forest, deep underground…
This project has been realised in collaboration with Emile van Dorenmuseum, with the kind support of the city of Genk, the Flemish Community, O&O Subsidy/ CBK Rotterdam, and the members of Jester.
Related Projects
Heb je nood aan goede foto’s van je beeldend werk voor je website, portfolio en onder andere sociale media? Wil je ze graag zelf maken, maar je mist wat knowhow? Deze praktische workshop leert je met een eenvoudig toestel sterke reproductiefoto’s te maken, ook al heb je geen of weinig ervaring met fotograferen.
Fotograaf en docent Kristof Vrancken begeleidt de workshop. Hij gaat met jullie aan de slag in verschillende testopstellingen zoals een atelier en een expositieruimte. Je leert met een spiegelreflex, compact digitaal toestel of zelfs je smartphone reproductiefoto’s maken.
Praktische informatie:
De workshop vindt plaats op zaterdag 24 september, van 10:00 tot 16:00. Je vindt ons terug op het volgende adres: Casino Modern, André Dumonlaan 2, 3600. De workshop is gratis, maar het aantal plaatsen is beperkt tot 8 deelnemers.
Inschrijven is verplicht (dit kan tot ten laatste maandag 12 september) in via deze link. Wij bevestigen uiterlijk donderdag 15 september je deelname.
Meer workshops volgen?
VONK, Z33 en Jester (het voormalige CIAP/FLACC) slaan de handen in elkaar en organiseren een reeks workshops rond de praktijk van de beeldende kunstenaar. De workshops helpen je de eerste stappen zetten en bieden je handige tools aan om nadien zelf aan de slag te gaan.
De workshops zijn bedoeld voor professionele, semi-professionele en/of startende hedendaagse kunstenaars met een Limburgse link die een professionele kunstopleiding hebben gevolgd. De workshops worden in het Nederlands gegeven, zijn gratis, het aantal plaatsen is beperkt.
Hou onze website in de gaten voor meer informatie over onderstaande, toekomstige workshops:
Zaterdag 15 oktober | Workshop strategisch denken en zakelijk beheer
Vrijdag 18 november | Portfoliodag
The Memory-Lab Pavilion (het herinnerings-laboratorium paviljoen) van Erica Ferrari en Ana Catarina Mousinho is een kunstinstallatie op de C-mine waaraan je kan deelnemen. Het functioneert als kunstenaarswerkplaats, ontmoetingsplek en tentoonstellingsruimte. Het paviljoen is een werk in ontwikkeling waar gedurende vijf weken, het duo een serie workshops organiseert en deelnemers uitnodigt de installatie gezamenlijk vorm te geven.
Erica Ferrari’s werk bestaat uit sculpturen, installaties en stedelijke interventies, die de wisselwerking tussen politiek en herinnering in de publieke ruimte bekijken. Voor haar project in Genk nodigde ze Ana Catarina Mousinho uit om het Memory-Lab Pavilion te ontwikkelen, als ruimte voor werk dat ingaat op de belichaming van gezamenlijke herinnering. Tijdens de werkperiode bij Jester werden de kunstenaars geïntrigeerd door het stedelijke- en herinneringslandschap van Genk. Gedurende de laatste twee eeuwen transformeerde de stad van een dorp waar landschapsschilders heenkomen naar een industrieel centrum en later naar de huidige postindustriële culturele site. Elk van deze transformaties bracht een zekere graad van uitwissen met zich mee en een verlies van herinneringen. Via het project willen de kunstenaars ruimte maken juist voor de herinneringen en verhalen die weinig zichtbaar zijn in de publieke ruimte. ‘Het recht op herinnering is het recht op publieke ruimte’, zeggen ze. In contrast met officiële narratieven die in monumenten of rituelen zijn gegoten, zullen Ferrari en Mousinho verkennen wat het potentieel is van gezamenlijke actie en efemere gebaren, als strategie voor herinnering en het vertellen van verhalen.
De deelnemers aan de workshops worden uitgenodigd om te verkennen hoe herinneringen en verhalen overgedragen kunnen worden door lichamelijke en materiële gebaren. De kunstenaars zullen de deelnemers introduceren in verschillende gebarende teken- en beeldhouwtechnieken, daarbij gebruikmakend van natuurlijke materialen als klei en houtskool en materialen die we kennen van bouwplaatsen, zoals gips, beton en bouwafval. De focus van de workshop gaat niet om een fysieke uitkomst maar meer om het proces van het samen creëren, het uitwisselen van verhalen en het vormen van nieuwe herinneringen.
De installatie is ontworpen door Ferrari en is aan de ene kant geïnspireerd door de infrastructuur van de bouwplaats en aan de andere kant door het idee van het paviljoen als semi-permanente, flexibele structuur. Het paviljoen staat op de voormalige site van de Winterslag Mijn, op een plek die een palimpsest is. Terwijl de monumentale gevel van het Energiegebouw en nog een paar anderen zijn behouden, is het merendeel van de infrastructuur van de voormalige mijn afgebroken. Het is op deze locatie waar de toekomstige gebouwen van Jester zullen verrijzen. Tussen architecturale erfenis en bouwplaats, wordt het Memory-Lab Pavilion een ruimte voor onderhandeling tussen het verleden en de toekomst.
Praktische informatie
De installatie is gelegen op C-mine, achter het LUCA School of Art gebouw. Het onderste deel van de installatie is te allen tijde toegankelijk. Behandel alles wat je ziet met respect. De eerste verdieping is alleen tijdens de workshops toegankelijk.
De openbare workshops vinden plaats op drie zaterdagen: 24.09, 01.10, 15.10, 2022. Tussen 13.00 en 16.00 uur. Op deze dagen kan je deelnemen aan de workshops of kan je langskomen om de kunstenaars te ontmoeten. De objecten die worden gemaakt tijdens het proces zullen ter plekke blijven tot het einde van het project, waarna de maker het object mee kan ophalen.
Biografie
Erica Ferrari (°1981, BR) is een kunstenaar en onderzoeker die vanuit Sao Paulo werkt. In de afgelopen jaren produceerde Erica objecten en installaties die verbonden waren aan onderzoek naar de relatie tussen architectuur, ruimte en geschiedenis. Ze nam deel aan solo en groepstentoonstellingen in Brazilie en internationaal en ontving awards en ondersteuning. Recente tentoonstellingen ‘32nd Biennial of Graphic Arts’ MGLC, in Ljubljana, Slovenia, ‘O que não é floresta é prisão política’, Reocupa Gallery of Ocupação 9 de Julho – MSTC in São Paulo, ‘Has always been dystopia’, XPO Gallery, in Enschede, Holland, ‘Estamos Aqui – Ocupação Ateliê 397’, SESC Pinheiros. São Paulo e ‘37º Panorama da Arte Brasileira’, MAM – Modern Art Museum of São Paulo, Brazil. Ze was artist in resident bij Pivô (São Paulo), Sculpture Space in Utica (New York), GlogauAIR (Berlin), ARE Holland (Netherlands), AIR Niederösterreich (Krems, Austria) and Jester (Genk, Belgium). Ze is een PhD student aan de School of Architecture and Urbanism of University of São Paulo (FAU USP). onderzoeker en verbonden aan LabOUTROS – Laboratory of the Department of History of Architecture and Aesthetics of FAU USP. Ze werkt samen met MSTC – Movement of Low Income Workers of São Paulo City Center.
Ana Catarina Mousinho (°1980, BR) is een beeldend kunstenaar, leraar en activist. Geboren in Recife, Pernambuco, en wonend in Sao Paulo. Ze heeft solo en groepsshows gehad in Recife, São Paulo, Brasília en Frankfurt en residency programmas in Recifi, São Paulo en Brasilia.
Hartelijk dank aan Alicja, Orlando Maaike, Luuk, Stef, Kevin en het hele Jester team,. Giselle Beiguelman en FAU/CAPES, Carmen Silva en MSTC en de beide families en vrienden voor hun support.
Ook deze editie van Documenta plannen we een driedaagse uitstap met de bus naar Kassel om de verschillende locaties te bezoeken. We kijken er enorm naar uit om er weer een fijn weekend van te maken!
Programma*
* Meer details volgen binnenkort
PRAKTISCHE INFORMATIE:
Ledenprijs per persoon
Prijs jonge leden per persoon
Prijs niet-leden per persoon
In de deelnameprijs zitten: de busreis, 2 overnachtingen met ontbijt, een annulerings- en bijstandsverzekering inbegrepen. Wat zit niet in de prijs inbegrepen: persoonlijke uitgaven, maaltijden, drank, etc., het Entreegeld voor Documenta (deze boeken we ter plaatse zodat iedereen het reductietarief kan aanschaffen waar hij/zij/hen recht op heeft).
HOE RESERVEREN?
Stuur ons voor 24 juli een mailtje naar info@jester.be met als onderwerp: Kunstuitstap KASSEL. In je mail vermeld je zeker het aantal deelnemers, ieders namen, contactgegevens, facturatiegegevens, jullie gewenste kamertype en welke deelnemers er wel/niet lid zijn bij ons. Let op! Je inschrijving is pas compleet na overschrijving van een voorschot van €100 euro per deelnemer naar BE44 132 4360639 45. vermelding: KASSEL+naam + aantal deelnemers (aantal leden)+ kamertype.
Zodra wij de overschrijving hebben ontvangen krijgt u een bevestigingsmailtje van ons. De eerste week van augustus volgt dan de factuur* en uitgebreide details over de reis. Indien we niet voldoende deelnemers hebben voor de uitstap moeten we helaas de uitstap annuleren. Jullie voorschot wordt in de eerste week van augustus teruggestort.
* Om onze administratie niet te belasten verkiezen wij graag één factuur per groepsreservatie, natuurlijk is het altijd mogelijk afzonderlijke facturen aan te vragen.
Zaterdag 16.07, 18-20 uur
Woensdag 20.07, 18-20 uur
Zondag 24.07, 18-20 uur
In If on a winter’s night a traveler, een roman uit 1979, roept de Italiaanse schrijver Italo Calvino het beeld van een lezer te paard op en beweegt tegelijkertijd in twee parallelle werelden: de fysieke wereld en die van het boek. Deze ‘lezer-rijder’, in sterk contrast met een lezer staande aan een lessenaar, representeert een geëmancipeerd publiek dat de teugels in de hand nemend, het plot naar huis rijdt. Niet zonder reden refereert de tentoon- stellings-titel aan deze figuur. Alexis Gautier’s werkmethode kan worden vergeleken met ‘collectief fictie schrijven’ al is de uitkomst niet altijd literair.
Parallel aan de tentoonstelling Riding High in the Reading Saddle van Alexis Gautier, organiseren we een leesgroep die de roman van Italo Calvino als uitgangspunt neemt. Drie avonden lang verkennen we de mogelijkheden van non-lineaire storytelling, collectief lezen en gesitueerde geletterdheid (situated literacies). De workshop is een collectief engagement en wordt gemodereerd door Jester’s curator Alicja Melzacka.
De workshop vindt plaats in onze tentoonstellingsruimte en is gratis. De teksten zijn in het Engels, waardoor we de sessies in het Engels voeren (geen specifieke bekwaamheid vereist, we spreken ook Nederlands). Gelieve in te schrijven vóór 11 juli – het specifieke plan wordt aangepast aan het aantal deelnemers. Om je deelname te bevestigen stuur je een mailtje naar alicja@jester.be
In mei openen we onze atelierdeuren! Je kan bij ons een unieke blik werpen op de diverse ateliers die deel uitmaken van onze werking zoals het keramiekatelier, het metaalatelier of de digitale studio. Tijdens je bezoek krijg je een bijzondere inkijk in de werkmethodiek van onze huidige residerende kunstenaar Arjun Das (IN). Hij zal op beide dagen aanwezig zijn om meer over zijn uitzonderlijke houtsnijwerk te vertellen. In het keramiekatelier presenteren we het work in progress van Sarah van Sonsbeeck (NL).
Niet enkel onze residerende kunstenaars vinden hun weg in onze ateliers, ook vele andere kunstenaars en makers maken via verhuur gebruik van de diverse werkplekken. Wil je zelf aan de slag? Tijdens onze Open Studios, geven we een inkijk in ons aanbod en kun je met je praktische vragen terecht bij de aanwezige team-leden. Hiernaast presenteren we onze samenwerking met vzw Het Steger in de vorm van de community kitchen. Neem gerust een kijkje in het café en bestel er een bijzonder hapje en drankje.
PROGAMMA
Zaterdag 14 mei en zondag 15 mei, 13:00-17:00
Arjun Das – open studio
Arjun Das (IN) komt uit een familie van arbeidsmigranten die door India trokken op zoek naar werk. Tijdens zijn werkperiode wil hij in contact komen met arbeidsmigranten in Genk en hun verhalen omzetten in houtsnedes en ander werk. Hij gebruikt hiervoor voornamelijk gebruikte materialen, zoals afvalhout.
Sarah van Sonsbeeck- presentatie work in progress keramiekatelier
Sarah van Sonsbeeck (NL) heeft een interesse in monumenten en in het bijzonder ‘toevalsmonumenten’: objecten die door bepaalde gebeurtenissen een rol krijgen in het herinneren en herdenken. Zij stelt hierbij vragen als “Waarom veranderen monumenten niet als ons denken over belangrijke thema’s en historische gebeurtenissen wel verandert?”
Geactiveerd keramiek atelier
Gelijktijdig in het keramiekatelier gieten we de nieuwe Jester koffietassen in mallen en we nodigen een kunstenaar uit om de draaitafel te gebruiken.
vzw Het Steger -Community kitchen * alleen op zaterdag
In het café presenteren we onze samenwerking met vzw Het Steger. Neem gerust een kijkje en bestel er een bijzonder hapje en drankje in onze bijzondere community kitchen.
PRAKTISCHE INFORMATIE
Op zaterdag 14 en zondag 15 mei ontvangen we jullie tussen 13:00 en 17:00 uur. Toegang is uiteraard gratis. Locatie: Casino Modern, André Dumontlaan 2, 3600 Genk.
“Eu era gases puro, ar, espaço vazio, tempo.”
“I was pure gas, air, empty space, time.”
01.05.2022 – …
U bent van harte uitgenodigd op het derde en laatste evenement van Three Tropes for Entropy. De derde troop van de tentoonstelling krijgt vorm in een collectieve editie. De lancering vindt plaats in het atelier van Angyvir Padilla op zondag 1 mei, van 13 tot 19 uur.
De presentatie van de editie markeert de ontbinding van de transformatieve tentoonstelling, een resultaat van de Lichen Curatorial Prize 2021-22, georganiseerd door Jester (het voormalige FLACC/CIAP) en Curatorial Studies KASK. Dit laatste gebaar introduceert een onbepaaldheid in het tentoonstellingsproces, dat geen vaste einddatum heeft maar blijft voortbestaan in verschillende vormen, net zoals gasmoleculen die ooit zijn samengeperst in een gecondenseerde ruimte plotseling vrijkomen in de omgeving.
De gezamenlijke editie omvat drie gedrukte werken. Alle prints, gemaakt door Angyvir Padilla, mountaincutters en Daniel Steegmann Mangrané, komen voort uit de tekstuele praktijk die in de praktijk van de kunstenaars is ingebed:
Uitgevoerd in reflecterende, doorschijnende inkt en aangevuld met een handgemaakte lucifer die in het donker het reflectie-effect activeert, ontleent de zeefdruk van Angyvir Padilla verzen aan de poëzie van de Argentijnse schrijfster Alejandra Pizarnik.
De inkjet prints van mountaincutters werden in de tentoonstelling gepresenteerd – eerst in de expositieruimte van Jester en later verplaatst naar de C-mine compressoren hal voor de tweede troop van de tentoonstelling. Elke print draagt een uniek gedicht geschreven door het kunstenaarsduo en is aangevuld met magneten om het werk op te hangen.
De recto-verso zeefdruk van Daniel Steegmann Mangrané, uitgevoerd in grafietinkt, toont een fragment dat oorspronkelijk afkomstig is uit de mondelinge poëzie van Stella do Patrocínio, door haar gedefinieerd als gebabbel. Stella do Patrocínio, die verplicht werd opgenomen in een psychiatrische inrichting, maakte gedichten die nooit werden opgeschreven, maar die door de interpretatie van Steegmann Mangrané een visuele vorm kregen. Gespiegeld, schuin, gebroken en ingesneden, blijft de typografie doorschijnend en leeg – zo licht als ijle lucht, als gas, als de lege ruimte en tijd opgeroepen door de zelfbeschrijving van Stella do Patrocínio.
Alle zeefdrukken zijn prachtig gedrukt door Camping Penrose / Liselotte van Daele.
PRAKTISCHE INFORMATIE:
De editie presentatie vindt plaats in het atelier van Angyvir Padilla tijdens het 38ste Art Brussels weekend op zondag 1 mei van 13:00 tot 19:00 uur. U kunt ons bezoeken op volgende adres: Jennartstraat 46, 1080 Sint-Jans-Molenbeek, Brussel.
Lichen is een prijs voor opkomende curatoren, geïnitieerd door Jester (het voormalige FLACC/CIAP) en het departement Curatorial Studies van KASK School of Arts om curatoriële experimenten in België te ondersteunen. Met de steun van de Vlaamse overheid, de Stad Genk en de Jester leden.
Related Projects
5 p.m – 7 p.m.
this event is held in English
Assembly of practice and public moment: What does it mean to own?
On April 14th Emptor organises its first Assembly of Practice, a moment of collective reflection, and a public moment at C-mine, Genk. Emptor is an artistic research on the ecology of artistic practice and departs from the question: How can we practice ‘property’ for a sustainable visual arts field? Artists involved so far are Kobe Matthys (Agency/Agentschap/Agence), Katya Ev, Ciel Grommen & Maximiliaan Royakkers, Grace Ndiritu, Vermeir & Heiremans, and Clémentine Vaultier and reflection partners a.pass (Brussels), BUDA (Kortrijk), Jester (Genk), Kunsthal Gent. During the day, Emptor invites a group of engaged artists, art workers, and institutions to reflect on the challenges our current interpretation of property imposes, within the artistic field and beyond.
Public moment 17 – 19h
Sprokkelen (Gathering wood)
In an attempt to publish and perform our ongoing exchange on practising property, Emptor invites you to a public moment of collective wood-gathering as a way to actively participate in the reflection on the notion of property and how it influences our use of common resources and art.
Introduced by Emptor dramaturg Steyn Bergs and Ciel Grommen & Maximiliaan Royakkers, the wood gathering is followed by a keynote on open source cartography by Atelier Cartographique Brussels and a collective session of cartographing our findings.
Meanwhile, Clementine Vaultier will make sure we don’t get hungry, taking from her research on ways we raise, use, and diffuse warmth.
Location: daybed in the field behind LUCA School of Arts
– follow Barenzaallaan until the end and turn left,
– find us on Google Maps,
– join a group departing from C-mine visitors desk at 5 p.m.
Conflict Zones is een serie van online gesprekken rond verschillende vormen van conflict, met diverse gradaties van zichtbaarheid en grootte. Conflict Zones vindt om de week plaats op dinsdag om 19:00 uur.
De gesprekken worden gevoerd in het engels. Eerdere gesprekken kunnen bekeken worden op de Engelstalige pagina van Conflict Zones.
Klik op deze link om het gesprek op Zoom mee te volgen. Geen registratie nodig.
In de reeks worden gedachten en persoonlijke verhalen gedeeld door kunstenaars en cultuurwerkers die door een conflict in een precaire situatie zijn terechtgekomen. Deze kunnen militair, politiek, juridisch, ethisch of anders van aard zijn en ontstaan zijn op de werkvloer, binnenshuis of in ballingschap.
Conflict Zones biedt een platform en zichtbaarheid aan praktijken die onderbelicht zijn of zelfs onder druk staan op het moment van het gesprek. Tijdens de intieme conversaties proberen we de verschillende lagen van het conflict zichtbaar te maken en te laten zien hoe deze zowel de artistieke praktijk als het dagelijks leven verstoren. We want to listen. Truly listen.
We beseffen dat we niet objectief of allesomvattend zijn. Het maken van de serie is geïnspireerd door de improvisatietheater methodologie die in het hart van Jesters werking ligt. We starten vanuit een gast waar we een connectie mee hebben, persoon of organisatie, en vanuit een onderwerp dat urgentie heeft. Vanaf daar zien we hoe het programma zich ontwikkeld.
Conflict Zones 03
Sophia Bulgakova (geboren in 1997, Odessa, Oekraïne) is een kunstwetenschapper, interdisciplinair kunstenaar en activist, momenteel gevestigd in Den Haag, Nederland. Sophia werkt op het snijvlak van kunst, technologie en samenleving, met de nadruk op de relatie tussen licht, perceptie en verbeelding. Door middel van verschillende zintuiglijke input in haar installaties en performances, betrekt ze kijkers, beïnvloedt ze hun manier van waarnemen van de werkelijkheid en onderzoekt ze nieuwe mogelijkheden daarbuiten. In haar meest recente werk onderzoekt ze het Oekraïense heidendom en de impact ervan op de hedendaagse samenleving en nationale identiteit.
Sophia studeerde beeldhouwkunst in Kiev en behaalde daarna een basisdiploma in fotografie en tijdgebaseerde media aan de University of the Arts London in het VK. Daarna studeerde ze af aan de Interfaculteit ArtScience aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten en het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Haar werken waren onder meer te zien op CTM Festival (DE), Sonic Acts Festival (NL), Baltan Laboratories (NL), Mediamatic (NL) en Ningbo City Exhibition Hall (CN).
De voertaal van dit evenement is Engels.
Conflict Zones 02
Onze tweede gast was Nadia Parfan, een Oekraïense filmregisseur, producent en curator. Haar studentenfilm “Reve ta Stohne on Tour” kreeg een speciale vermelding op DocudaysUA en haar laatste film, “Heat Singers”, ging in première op bioscoopfestival Visions du Reel en werd geselecteerd voor verschillende andere internationale filmfestivals.
Nadia is mede-oprichter van het Festival of Film and Urbanism 86, dat van 2014 tot 2018 in Slavutych plaatsvond. Ze is ook de auteur van het idee en de creatieve producent van het documentaireproject MyStreetFilmsUkraine, waarin Oekraïense regisseurs hebben gemaakt en uitgebracht 49 korte films. In 2018 heeft Nadia samen met producer Ilya Gladstein het productiehuis Phalanstery Films opgericht. In januari 2020 lanceerde Nadia een streamingplatform Takflix.com dat legale toegang biedt tot Oekraïense films.
Conflict Zones 01
Onze eerste gast was culturoloog Olha Honchar (UA), project-, communicatiemanager en anticrisismanager. Zij is directeur van het herdenkingsmuseum voor totalitaire regimes ‘Territory of Terror’ in Lviv en doet onderzoek naar de kenmerken van PR, cultuur- en museummanagement in Oekraïne. Hiernaast is zij verantwoordelijk voor de communicatie van de projecten ‘Cultural diplomacy between the regions of Ukraine’ in de frontlinie en bevrijde steden van de regio’s Donetsk en Luhansk: ‘The museum is open for renovation’, de expeditie ‘HERE AND THERE’ en andere.
In het regionaal museum van Luhansk in Starobilsk, is Honchar co-curator van de experimentele tentoonstelling van de Anti-Terroristische Operatie. Tijdens de eerste dagen van de Russische invasie, zette zij de projecten ‘Museum Crisis Centre’ en het ‘Ambulance Museum project’ op.
Hoe kan ik Museum Crisis Center ondersteunen?
Donaties in euro:
BENEFICIARY: ngo insha osvita
Id. Code: 40289892
IBAN: UA933355480000026008053635051
Legal address: Lva Zhemchuzhnikova st. 5, appt. 6, 79053, Lviv, Ukraine
BANK OF BENEFICIARY: PRIVATBANK, 1D HRUSHEVSKOHO STR., KYIV, 01001, UKRAINE
SWIFT: PBANUA2X
CORRESPONDENT BANK: J.P.MORGAN AG, FRANKFURT AM MAIN, GERMANY
Details of payment: charity donation for “Museum Crisis Center”
The Museum Crisis Center is a grassroots initiative of Olha Honchar, a culturologist and director of the Lviv Territory of Terror Museum, which is implemented in partnership with Insha Osvita and the New Museum NGO. The Museum Crisis Center has already been supported by the European Commission (within the Strength Here project), the Kyiv Biennale (as part of its own urgent initiative to support the art community), the PinchukArtCentre, the German MitOst e.V., and a number of private patrons.
The Museum Crisis Center aims to provide financial, organizational and human support to small regional museums and their teams in times of crisis. While the state saves the funds of large national museums in the first place, local museum institutions, which are a vascular network of culture, are often overlooked. The Museum Crisis Center sees value in every local museum institution and in the people who preserve that knowledge and collection.
The Museum Crisis Center is an initiative that will be relevant in the postwar period as well. Not only to restore the network of local museums, return collections, restore exhibits and inventory, but also as a tool of mutual assistance in various crisis situations. The Museum Crisis Center is an association that will launch a number of projects, the first of which is Ambulance museum initiative.
For partnerships and support, or other forms of payment, write to olha.honchar@gmail.com, be_strong@insha-osvita.org
Dit evenement is gratis.
Na de solotentoonstelling Mine de rien van Marianne Berenhaut (23.10.21-16.01.22) zijn we verheugd de kunstenaar opnieuw te mogen verwelkomen in Genk, ter gelegenheid van de uitgave van een publicatie onder dezelfde titel. De publicatie combineert de documentatie van Berenhaut’s uitzonderlijke tentoonstelling in CIAP en C-mine met de selectie van eerder onbekend archiefmateriaal en de essays van Louise Osieka (directeur C-mine), Barbara Cuglietta (directeur het Joods Museum van België) en Alicja Melzacka (curator CIAP).
Als inleiding naar de boekpresentatie zal een selectie korte documentaires worden vertoond van drie filmmakers: Violaine de Villers, André Dartevelle en Serge Simon. Elke film belicht een andere periode van Berenhaut’s werk en biedt een uniek inzicht in haar werkproces en de context van haar praktijk.
Na de vertoning lanceren we officieel de publicatie, ontwikkeld ter gelegenheid van Berenhaut’s solotentoonstelling bij CIAP en C-mine. In gesprek met Nadine Plateux, feministische activiste en schrijfster, en Alicja Melzacka, de redacteur, zal de kunstenaar spreken over de boek en haar werk in een bredere zin. Het gesprek wordt gemodereerd door Louise Osieka.
Programma:
14.00 Welkomstwoord, Kleine Zaal, C-mine
14.15-15.15 Filmvertoning
15.20-15.45 Pause
15.45-16.30 Boekpresentatie, Kleine Zaal, C-mine
Mine de rien is gepubliceerd door CIAP in co-productie met C-mine en Dvir Gallery en zal tijdens het evenement te koop zijn, en vervolgens in de C-mine shop en via de webshop van CIAP.
Museum M | Alexis Gautier L’heure de la soupe
Wiels | Kasper Bosmans Husbandry
Op zaterdag 12 maart neemt kunstenaar Alexis Gautier, onze artistiek directeur Orlando Maaike Gouwenberg en ons team jullie mee op kunstuitstap. Samen bezoeken we Museum M in Leuven en Wiels in Brussel, dit in het kader van Alexis’ residentie en in de aanloop naar zijn solo presentatie bij ons aanstaande mei.
Binnen zijn artistieke praktijk onderzoekt Alexis Gautier diverse manieren van samenwerking via culturele uitwisseling en gedeelde interesses. Uitgelokte ontmoetingen, misverstanden of het toeval bepalen de protagonisten van de creatieve speelruimte waarbinnen zijn werken ontstaan.
We treffen Alexis samen met curator Eva Wittocx in Museum M, waar zij ons rondleiden doorheen zijn solotentoonstelling L heure de la soupe. Deze presentatie is de uitkomst van een creatief proces dat Alexis omschrijft als ‘collectief fictief schrijven’. Verschillende collega’s, ambachtslieden, museummedewerkers en naamgenoten brachten elk op hun manier een inbreng in het overkoepelende verhaal. Gegarandeerd dat aan deze tentoonstelling heel wat bijzondere anekdotes vooraf zijn gegaan.
Hierna reizen we door naar Wiels, waar Alexis momenteel ook op residentie is. Tijdens de busrit heeft Alexis een kleine artistieke interventie voor ons in petto. Na een lekkere lunch in Wiels, bezoeken we de tentoonstelling Husbandry van Kasper Bosmans. Curator Zoë Gray verwelkomt ons graag. Toeval of niet? Kasper en Alexis zijn vrienden en werkten al eerder samen.
Wie zich Kasper Bomans zijn tentoonstelling Loot, Soil And Cleanliness in het oude CIAP-gebouw nog herinnert; weet dat hij een geboren verhalenverteller is. Oude verhalen, obscure anekdotes of actuele gebeurtenissen weet hij te ontrafelen en samen te voegen tot nieuwe, visuele vertellingen. Vanuit lokale, volkse tradities worden urgente vraagstukken op een speelse manier onder de loep genomen. Na het tentoonstellingsbezoek kunnen we aansluiten bij Kaspers boekvoorstelling. Dovetail is trouwens het eerste monografische overzicht van het oeuvre van Kasper tot nu toe.
PROGRAMMA (zaterdag, 12.03.22)
RESERVEREN
Reserveren kunnen jullie door een mailtje te sturen naar info@ciap.be of telefonisch via 089 65 50 88 (enkel op donderdag en vrijdag). Vermeld hierbij zeker de uitstap, jullie naam + voornaam, contactgegevens en aan welk tarief jullie meegaan. Vergeet ook niet je opstaphalte (Genk, Hasselt, Lummen) te kiezen. Let op jullie deelname is pas volledig bevestigd na overschrijving van het inschrijvingsgeld via IBAN: BE44 1324 3606 3945 (met vermelding naam + CIAP uitstap maart)
TARIEVEN
In de prijs voor deze uitstap hebben we verschillende tarieven, kies het tarief dat bij je past. Let op, vergeet zeker niet je ID, studentenkaart of museumpas mee te nemen als bewijs. Krijg ik waar voor mijn geld? Jazeker, in het inschrijvingsgeld zitten entreegelden, lunch, busrit en rondleidingen inbegrepen!
PRAKTISCH
Aan deze uitstap kunnen maximaal 35 personen deelnemen. Wij houden rekening met de huidige Covid maatregels die op het tijdstip van de uitstap geldig zijn. Voorlopig is een CST nog steeds verplicht om toegang te krijgen tot Brusselse musea. Voor de aanvang van de uitstap ontvangen de ingeschreven deelnemers nog meer praktische informatie via e-mail. Heb je tussendoor nog vragen, dan kan je altijd bij ons terecht!
Related Projects
16.30-19.00 uur
In de jaren 2020-21 ontwikkelden kunstenaars-architecten Ciel Grommen en Maximiliaan Royakkers (BE) een site-specifiek onderzoek, die vertrok van de transitie van CIAP en van het omliggende postindustriële landschap van Genk. Met hulp van lokale experts en liefhebbers, produceerden de kunstenaars een unieke heruitgave van de ‘Winterslagse Duivels’ – de bakstenen die ooit uit het restmateriaal van de Winterslagse mijn geproduceerd werden. Deze stenen werden vervolgens gebruikt om, laag voor laag, een sculptuur in de open lucht op te bouwen. Geïnspireerd op het Chinese ‘kang bed’ en de Russische ‘pechka kachel’, wordt dit warmbed van binnenuit verhit en creëert zo een gastvrije sfeer voor mensen om samen te komen of voor kleine dier die beschutting zoeken in zijn hoeken en gaten.
In dit gesprek delen de kunstenaars Ciel Grommen en Maximiliaan Royakkers meer inzichten over hun onderzoek en de anekdotes achter het project. Het gesprek vond plaats in juli 2021 bij CIAP, als onderdeel van het programma ‘Domesticity and Hospitality’.
PRAKTISCH
Op 05 februari vanaf 16:30 uur, wordt de eerste officiële opwarmsessie georganiseerd. We hopen jullie samen met de kunstenaars te mogen ontvangen rond het warmbed. Op de C-mine site wordt signalisatie voorzien.
Na het inhuldigingsweekend, zal het warmbed blijvend worden gebruikt voor verschillende artistieke activiteiten, maar zal deze ook worden gedeeld met Genkenaars. Wil je het warmbed verhitten voor uw evenement? Neem dan contact op met FLACC/CIAP.
In haar nieuwe performance Private Collection/ Collection Privée neemt Ula Sickle het publiek mee op een detour door Marianne Berenhauts solo-tentoonstelling Mine de rien.
Dit is niet de eerste keer dat Berenhauts werk wordt geïntegreerd in aanraking komt met performance kunsten; verschillende sculpturen van haar reeks Poupéés-Poubelles vergezelden acteur Brigitte Louveaux in een stuk dat doorheen europa tourde in de jaren ’80.
Geïnspireerd door de materialiteit van de Poupéés-Poubelles, nodigde Sickle Sabrina Seifried en Joëlle Laederach uit om speciaal voor Private Collection/ Collection Privée een serie kledingstukken te ontwerpen. Daarvoor gebruikten ze natuurlijk latex, een muteerbaar materiaal dat gekend is om zijn helende, beschermende en sensuele doeleinden.
In choreografie ontwikkeld door Sickle samen met performer Katja Dreyer, en begeleid door de live muziek van Raphaël Hénard, activeert Dreyer de stukken direct in de tentoonstellingsruimte.
PRAKTISCH
Performatieve rondleiding Private Collection/ Collection Privée is ontwikkeld ter gelegenheid van Marianne Berenhauts tentoonstelling (23.10.21-16.01.22), in opdracht van CIAP en C-mine. Je toegangsticket voor de tentoonstelling op 16.01 verleent je eveneens toegang tot de performance. Bij de aanvang van iedere opvoering komen we samen in zaal 3 van de tentoonstelling. De rondleiding duurt een dertigtal minuten en zal doorheen de dag drie maal worden opgevoerd om:
– 14:00 uur UITVERKOCHT
– 16:00 uur UITVERKOCHT
– 18:00 uur
Vergeet niet uw tijdslot voor de rondleiding te reserveren via deze link. De plaatsen zijn beperkt zodat we iedereens veiligheid kunnen garanderen.
BIO
Ula Sickle (CA/PL) is a choreographer and performer based in Brussels, Belgium. From a background in contemporary dance, she works across disciplines, drawing from the visual arts or contemporary music. While her work takes many forms, she focuses on a choreographic approach to movement and a work on perception and reception, specific to the live arts.
Concept & choreografie Ula Sickle
Creatie & performance Katja Dreyer
Live geluid Raphaël Hénard
Latex stukken Sabrina Seifried & Joëlle Laederach
Speciale dank aan Marianne Berenhaut & Brigitte Louveaux. Private Collection/ Collection Privée is gerealiseerd in opdracht van CIAP en C-mine en in het kader van Marianne Berenhauts tentoonstelling Mine de rien. Met de steun van de Vlaamse Gemeenschap, de stad Genk en CIAP-leden.
Related Projects
PRAKTISCH
De workshop gaat door op zondag 21 november in de Compressorenhal van het C-mine energiegebouw. Kinderen van 6 tot 12 jaar kunnen voor twee uur aan de slag om hun eigen collages te creëren onder begeleiding van Elke Cuppens. Er zijn twee instap momenten voorzien, één om 13:00 uur en één om 16:00 uur. De plaatsen zijn beperkt tot 12 kinderen per sessie. Deelname aan de workshop is gratis en is enkel bevestigd na reservatie.
Related Projects
De pop-up tentoonstelling Clay Conversations is onderdeel van diverse evenementen rond het warmbed op C-mine. Deze unieke ontmoetingsplek werd gerealiseerd door Ciel Grommen en Maximiliaan Royakkers in het kader van hun project Le Paysage Ménagé. Op deze manier is er zowel een fysiek als theoretisch kadervoor de verschillende interventies op dit meubelstuk dat de diverse gebruikers ervan verbindt.
In de tweede fase van het project hadden we overschotten lokaal gewonnen klei die was gemaakt door de kunstenaars. Deze klei bestaat uit mijnsteen – een mengsel van zand, klei, water en kooldeeltjes, die in de grond aanwezig zijn. De in de klei aanwezige restkool versnelt het bakproces en zorgt voor unieke, zwartgeblakerde accenten in de keramiek. Dit speciale materiaal werd gebruikt om de bakstenen voor het warmbed te produceren.
De klei overschotten van dit project werden uitgedeeld aan alle geïnteresseerden op voorwaarde dat zij later hun creatie terug zouden brengen. De pop-up tentoonstelling op en rond het warmbed waar het werk van kunstenaars, andere organisaties, vrijwilligers en buren die— deelnamen aan onze klei distributie, wordt getoond. Samen met de kunstenaars van Le Paysage Ménagé houden we een groepsdiscussie over het maken van klei uit zelf ontgonnen materiaal en wat je allemaal kan doen met dit veelzijdige materiaal.
PRAKTISCH
De pop-up tentoonstelling zal plaatsvinden rond het warmbed op de C-mine site (volg de signalisatie vanaf het C-mine hoofdgebouw, tot het aangrenzend grasveld achter de woonwijk). Bij zeer ongunstige weersomstandigheden verhuist het evenement naar de CIAP-tentoonstellingsruimte op de eerste verdieping van het C-mine energiegebouw.
Dit evenement maakt deel uit van een reeks geplande evenementen op en rond het warmbed, een publiek sculptuur gecreëerd door Ciel Grommen en Maximiliaan Royakkers in het kader van het project Le Paysage Ménagé. Het project is gerealiseerd in co-productie met FLACC— werkplaats voor beeldend kunstenaars, met de steun van de Vlaamse gemeenschap, de stad Genk en de CIAP-leden.
Het Musée de la Ville d’eaux in de stad Spa (BE) presenteert 7 WALKS (resolution), een project van kunstenaarsduo Vermeir & Heiremans en rechtsfilosoof Luke Mason. Deze eerste publieke aflevering van een langdurige samenwerking tussen het museum en de kunstenaars biedt een experimenteel perspectief op de rijke geschiedenis van de waterbronnen in Spa.
7 WALKS (resolution) bestaat uit een serie wandelingen in het therapeutische landschap rondom de stad. De wandelingen sluiten aan bij een werkpresentatie in het museum, met unieke documenten en kaarten uit het archief, die de wandelingen in een historische en sociaal-economische context plaatsen.
Spa werd al in de 16de eeuw bekend om zijn geneeskrachtige water. Het ijzerhoudende bronwater trok niet alleen veel bezoekers aan, het werd ook internationaal geëxporteerd. Geleidelijk aan werd de stad het zogenaamde ‘Café de l’Europe’. Spa werd bezocht door koningen en tsaren, politieke vluchtelingen, kunstenaars en filosofen. De stad was een vredig toevluchtsoord waar een breed scala aan filosofieën, maatschappelijke vraagstukken en artistieke visies op elkaar konden inwerken. De ‘bobelins’, zoals de lokale bevolking deze internationale bezoekers noemde, wandelden door de omliggende bossen, langs aangelegde paden op weg naar de bronnen. Ze kwamen voor hun gezondheid, maar ook om te zien en gezien te worden, voor diplomatie of spionage, en zelfs voor de kunsten. De plaatselijke schilder Antoine Fontaine beeldde deze illustere bezoekers af in Le Livre d’Or (1894), een 9 meter breed groepsportret dat bezoekers van vier eeuwen overspant.
Spa zal binnenkort door Unesco toegevoegd aan de lijst van beschermd immaterieel erfgoed. 7 WALKS (resolution) laat zich inspireren door die immateriële erfenis van historische wandelaars. Sterk verankerd in een lokale context, nodigt het project deelnemers uit om in gesprek te gaan en op zoek te gaan naar een balans tussen privébezit van en toegang tot een aantal hulpbronnen die we als samenleving als gemeengoed hebben. De stad biedt het project de unieke kans om een reeks ambulante reflecties over water en kunst op te zetten.
Elk van de wandelingen belichaamt deze thematische focus doorheen een selectie van inspirerende historische bezoekers, zoals bv. de kunsthandelaar Ernest Gambart (1814-1902) die in het Château d’Alsa in Spa woonde. Voordat hij zich in Spa vestigde, was Gambart’s onderneming in Londen ongetwijfeld een pionier van het commerciële galeriesysteem zoals dat nog steeds in gebruik is. Het project omvat ook de filosoof J.P.Proudhon. Toen hij in Brussel woonde, op de vlucht voor de Franse justitie, bezocht hij regelmatig de liberale journalist en sociaal utopist Alexandre Delhasse in Spa. Of Gustave Courbet, die bevriend raakte met Proudhon, en zijn ideeën over mutualisme concreet maakte. Courbet bezocht Spa tweemaal tijdens een lange reis door de lage landen.
7 WALKS (resolution) speelt in op actuele en recent geïntensifieerde debatten over de noodzaak en positie van kunst in de huidige samenleving. Net als water kan kunst worden beschouwd als een basisbehoefte van het leven, een idee dat veel internationale resoluties hebben gepromoot. Het project bevraagt hoe fundamentele mensenrechten in dialoog gaan met de notie van privé-eigendom en exclusieve gebruiksrechten.
A MONOPOLY ON WATER AND ART?
Zondag 12 september 2021
PROGRAMMA
08:30 Vertrek in Hasselt aan de parking achter CCHA
9:00 Vertrek in Genk aan C-mine, parking 2.
10:30-12:30 Stadswandeling Spa (1 km)
12:30-13:30 Lunch met belegde broodjes in de museumtuin
13:30-14:30 Bezoek aan het Muséé de la ville d’eaux
14:30 Pick-up aan het museum, busrit naar Geronstère
15:00-18:00 Bos- en stadswandeling (4 km)
18:30- 20:00 Diner met pizza en wijn aan het museum
20:00 Terugrit naar Genk en Hasselt
Vanaf 10.30 uur neemt ons ochtendprogramma ons mee langs een aantal stedelijke locaties die u een idee zullen geven van hoe de aanwezigheid van de ‘bobelins’ de ontwikkeling van de stad heeft beïnvloed. In de Pouhon Pierre-le-Grand zullen we het ijzerhoudende water proeven, terwijl we de beroemde bezoekers van Spa ontdekken op het schilderij Le livre d’or van Antoine Fontaine. Vanaf de Pouhon volgen we de rivier de Wayai, die onder de stad door loopt, en wandelen we door de Promenade de sept heures, een met bomen omzoomd park gewijd aan de avondwandeling van de bobelins. Zo komen we bij de tuin van de koninklijke villa, die momenteel het Musée de la ville d’eaux huisvest.
Na een lichte lunch in de tuin, maken we een korte rondleiding door het museum, waarbij we de opmerkelijke geschiedenis van vier eeuwen exploitatie van de bronnen, inclusief hun industriële exploitatie, belichten. We maken ook van de gelegenheid gebruik om enkele van onze historische protagonisten voor te stellen, zoals Proudhon, Delhasse, Gambart…
Na het bezoek zal de bus ons naar de Source Geronstère brengen, vanwaar we afdalen langs één van de beroemde 19e-eeuwse promenades die werden ontwikkeld, toen wandelen steeds meer onderdeel werd van de thermale kuur van Spa. De Promenade Meyerbeer, genoemd naar de operacomponist, is geconcipieerd en aangelegd als een ‘natuurlijk’ decor. De promenade verbindt de Source Geronstère met de Source Barisart. Van beide bronnen kunnen we het water proeven.
Aan het einde van de wandeling komen we bij het voormalige landgoed van Ernest Gambart, deels in puin, deels herontwikkeld als appartementen of hotel. Nadat Gambart zijn gallerij in Londen had verkocht, kocht hij de Chateau d’Alsa, een prestigieuze woning in Spa waar hij een sociale elite uitnodigde op somptueuze tuinfeesten. Hij stelde zijn uitgebreide schilderijencollectie tentoon in zijn ‘villa-museum’. Hoewel hij zorgvuldig de belangeloze levensstijl van een mecenas had opgebouwd, monopoliseerde hij tegelijkertijd de hele productie van ‘zijn’ kunstenaars. Door exclusieve auteursrechten te verwerven, kon hij etsen van de werken wereldwijd verspreiden, wat zijn fortuin maakte.
Via de trappen van Vieux Spa, langs 19e-eeuwse pleziervilla’s in eclectische stijlen, komen we voorbij de bottelarij van Spa Monopole van waaruit mineraalwater wereldwijd wordt geëxporteerd. Bij terugkomst in de tuin van het Musée de la ville d’eaux worden er pizza’s en drankjes geserveerd.
PRAKTISCH
Reserveren voor deze uitstap via mail: info@ciap.be of telefonisch: 089 65 50 88. De prijs voor deze uitstap bedraagt €65 per persoon (€55 voor leden), jonge leden betalen €45 per persoon. In deze prijs zitten lunch, diner, drank, artist fee en busrit inbegrepen. Nog geen young member? Geen probleem, bij deze prijs zit je nieuwe lidmaatschap inbegrepen.
De reservatie is in orde na overschrijving op BE23 3350 0271 0891. Het maximaal 25 personen kunnen deelnemen aan deze uitstap. Voor de aanvang van de uitstap ontvangen de ingeschreven deelnemers nog meer praktische informatie via e-mail.
CIAP’s Young Members Stefanie De Bakker, Rachel Daniels en de door hun uitgenodigde kunstenaars transformeren het warmbed om tot een podium voor een namiddag vol performances en ontmoetingen. Vanuit geluid en het lichaam gaan de kunstenaars op zoek naar verrassende verbintenissen met het platform, het omliggende landschap en het publiek.
Door dekens in te zetten als scenografie in het grasveld rondom het warmbed, wordt er een aangename omgeving gecreëerd die de bezoekers uitnodigen om er ongedwongen in te vertoeven en te observeren. Dekens worden geassocieerd met intieme activiteiten die rust en geborgenheid met zich meebrengen zoals: dutjes, relaxatie, knuffelen, … Tussen het gras vormen dekens een plek die interactie uitlokt, waar er voedsel en gesprekken uitgewisseld worden. Met de woordspeling Les jeunes sur l’herbe is de associatie naar picknicktaferelen niet ver af.
PROGRAMMA
PRAKTISCH
De performances zullen plaatsvinden in en rond het warmbed op de C-mine site (volg de signalisatie vanaf het C-mine hoofdgebouw, tot het aangrenzend grasveld achter de woonwijk). Bij ongunstige weersomstandigheden verhuizen het event en activiteiten zich naar de CIAP-tentoonstellingsruimte op de eerste verdieping van het C-mine energiegebouw. Reserveer je hier plekje alvast.
Dit evenement maakt deel uit van een reeks geplande evenementen op en rond het warmbed, een publiek sculptuur gecreëerd door Ciel Grommen en Maximiliaan Royakkers in het kader van het project Le Paysage Ménagé.
Dit project werd gerealiseerd met de steun van de Vlaamse gemeenschap, de stad Genk, FLACC en de CIAP-leden.
Apples & Oranges brengt kunstenaars samen die zich verdiepen in experimentele publicatie- en schrijfpraktijken en die binnen hun artistieke praktijk de uiterste grenzen van deze begrippen aftasten. Het evenement combineert een beurs met een levendig publiek programma van performances, interventies en lezingen en presenteert een verscheidenheid aan materiële, digitale en performatieve benaderingen van kunstenaarspublicaties. Door over disciplinaire grenzen heen te reiken en in te gaan op praktijken, formats en genres in de marge – self-publishing, collectief schrijven en lezen, fan-fictie, zines, boek-objecten… – creëert het een platform voor debat over wat publiceren als een artistieke praktijk vandaag de dag kan betekenen.
De titel, Apples & Oranges, verwijst naar Clive Phillpot’s veelbesproken fruit salade diagram – vergelijkend van aard en toch open voor de nodige nuance. In deze diagram versmelten appels en peren tot citroenen, waarmee een onmogelijke poging wordt geïllustreerd tot een taxonomie die de veelheid aan uitingsvormen zou omvatten die het resultaat zijn van een huwelijk tussen ‘kunst’ en ‘boeken’.
Een van de merkwaardigste aspecten van kunstenaarspublicaties, en aan zelfpublicaties in het bijzonder, is dat het vaak een katalysator is voor samenwerking en co-creatie, wat leidt tot de ontwikkeling van ingewikkelde systemen van netwerken en ‘scènes’. Apples & Oranges wil een representatieve selectie van deze bestaande netwerken tonen en tegelijkertijd het ontstaan van nieuwe verbindingen aanmoedigen.
Publiceren betekent iets de wereld in brengen, het met anderen delen – soms in de onmiddellijke nabijheid, maar vaak op afstand. Publicaties reizen door verschillende, min of meer zichtbare en officiële distributiekanalen, ze gaan van hand tot hand en raken op deze manier steeds verder verwijderd van hun makers. Apples & Oranges biedt een gelegenheid voor een ontmoeting tussen de makers van de publicaties, de liefhebbers en het publiek, voor de stroom van transacties en andere niet-monetaire uitwisselingen.
DEELNEMENDE KUNSTENAARS
Ana Mendes — An Onghena — BALTA (Anne-Marie Durand) — Ben Leenen — Che Go Eun + Power Metal Protection (Yemo Park & Xavier Frederick) — CLAUS BOOKS(Ines Claus) — CLUBEFEMEER (Arnaud De Wolf & Maarten Vanermen) Dries Segers — Ella De Burca — Emily Kelly — Gilles Hellemans — Infinitif (Tim Bruggeman & Jelle Martens) — Ignace Schretlen — Intermerz (Remco Roes & Koenraad Claes) — Josephine Kaeppelin — Karina Beumer — Katrin Kamrau — Level Five / Salon Sale — Lize Plomteux — Lucia Mrakovcic — Marieke Gelissen — Maud Vande Veire — Nabil Aniss — Nina Glockner — Oliver Leu — Pierre Corric — Pink House Press (Ersi Varveri & Gijs Waterschoot) — PXL-MAD / READSEARCH (Ancy Camps, Celine Mannens, Fay Janssen, Carl Haase, Ann Bessemans, Janneke Janssen, Aline De Feyter, Laura Kreemers, Marta Guidotti, Céline van Bakel, María Pérez Mena, Walda Verbaenen, Kevin Bormans) — Reinier Vrancken — Rod Summers — Varamo Press —Wannes Missotten — William Ludwig Lutgens — Wool Collective (Eline De Clerq & Koyuki Kazahaya)
PUBLIEK PROGRAMMA
DOORLOPEND MARJOLEIN GULDENTOPS, Het Bureau van Verloren Zaken, 2021, performance
13.00 ADRIJANA GVOZDENOVIC, On a Drift II, video presentatie
13.30 MARTINE FOLKERSMA, Cameo Appearances, performance
14.00 SIWAR KRAYTEM & RASHA DAKKAK, Language Café: The Language of Oppression and Resistance, workshop I (verplichte registratie)
15.00 NIELS POIZ, FEELINGS, Sentiments, Gevoelens, Gefühle, performance
16.00 ALEXIS GAUTIER, Moving with the shape of an eight, boek presentatie
16.30 JEROEN PEETERS, The elusive eloquence of dozing off, lezing-performance
17.00 SIWAR KRAYTEM & RASHA DAKKAK, Language Café: The Language of Oppression and Resistance, workshop II (verplichte registratie)
MEER INFO
Alle opbrengen van de verkoop gaan direct naar de kunstenaars. De fair en het publiek programma zijn gecureerd door een groep professionals uit de partner organisaties. De selectie gebeurde op uitnodiging en via een open call.
PRAKTISCH
De fair vindt plaats in de compressorenhal in C-mine (1ste verdieping van het C-mine energiegebouw), op 2 oktober, van 12:00 tot 18:00 uur. De lijst van de deelnemende kunstenaars zal augustus gepubliceerd worden en de resultaten van de open call worden begin september aangekondigd. Het publiek programma dat plaatsvindt in dezelfde ruimte zal binnenkort volgen. De toegang tot de beurs is gratis.
Apples and Oranges is een samenwerking tussen CIAP & FLACC, Genk; KRIEG, PXL Mad, Zerodesk, Hasselt; B32, Maastricht; C-mine, Genk. Met steun van de Vlaamse overheid, de stad Genk en de CIAP-leden.
een artist talk en auditieve performance
gastsprekers: Drake Stoughton, Johan Schoonaert
CIAP nodigt Miriam uit om als volgende gast een het publiek meubelstuk te activeren – het verwarmde dagbed, gerealiseerd op het C-mine terrein door Ciel Grommen en Maximiliaan Royakkers. Vertrekkende van de vraag hoe het ‘verstoorde landschap’ van Winterslag te bewonen, bood hun project Le Paysage Ménagé zowel een fysiek als theoretisch kader voor toekomstige interventies op het terrein. De lezing en auditieve performance van Miriam Sentler is de tweede editie in de reeks evenementen die gepland zijn op en rond het verwarmde dagbed, en die de verschillende gebruikers ervan samenbrengen.
PROGRAMMA
The Chase is een audio-installatie die Miriam vorig jaar realiseerde samen met componist Drake Stoughton en met behulp van ornitholoog Dr. Kees van Oers. Het werk draait rond de herinneringen die sommigen van de oudere dorpsbewoners uit Keyenberg (DE) met zich meedragen. Door de expansie van de Noordrijn-Westfalen bruinkoolindustrie zal dit dorp binnenkort verdwijnen. Ten gevolge van de gedwongen hervestiging van dorpen en de ontbossing van het nabijgelegen landschap, merkten verontruste dorpelingen en fervente vogelkenners reeds een groot verlies op in de verscheidenheid aan lokale vogelsoorten. Deze ontwrichting in de site-specifieke fauna en flora leidt tot ‘solastalgie’, een opmerkelijk gevoel van verlies dat voor het eerst in kaart werd gebracht door de Australische filosoof Glenn Albrecht. De verdwijning van Langendorf– het dorp waar Miriams grootvader geboren is, sloeg een geografisch gat in de eigen familiegeschiedenis van de kunstenares en werd haar initiële drijfveer om deze eigentijdse gevoelens van verlies verder te onderzoeken.
Het werk toont en belicht een unieke compositie bestaande uit vogelzang, afkomstig van vogelsoorten die momenteel de omgeving van Keyenberg bewonen. In samenwerking met componist Drake Stoughton werd een muziekstuk gecreëerd, waarbij de partituur een poging vormt om de diverse vogelgeluiden in kaart te brengen door deze te linken aan de juiste noot. In het stuk wordt op deze manier de muzikant geleid door de melodie van de vogelliederen. Het onvermogen van de componist om tijdens het spelen de vogels hun complexe zang bij te benen, vertegenwoordigt het probleem van het archiveren van het natuurlijke. De compositie leidt zo tot een auditief spel (of achtervolging) tussen de gearchiveerde en de archivaris. De partituur of ‘vangst’ van deze achtervolging werd in een publicatie gevat en vertegenwoordigt een kleine stap dichter bij de archivering van deze vogels uit een binnenkort verdwenen landschap.
PRAKTISCH
De Artist talk zal plaatsvinden in de CIAPs tentoonstellingsruimte op de eerste verdieping van het C-mine energiegebouw. Nadat Miriam ons ondergedompeld heeft in het verhaal achter haar onderzoeksproject trekken we eropuit met Johan Schoonaerts, een ornitholoog verbonden aan de lokale vereniging Zang- en Kleurvogels Genk. We starten aan onze tentoonstellingsruimte om naar buiten te gaan, vergeet ook zeker niet gepaste wandelschoenen aan te trekken. Johan zal ons leren de lokale vogelsoorten uit Winterslag te observeren en hun zangliederen te herkennen, zo kunnen we de namiddag afsluiten door gezamenlijk aan het warmbed te luisteren naar het werk The Chase met een aangescherpt oor.
Reserveren kan ter plaatse of via deze link.
SPREKERS
Miriam Sentler (1994, Aachen) is een kunstenaar wonend en werkend in Rotterdam. Na een studie aan de Academie beeldende kunsten Maastricht, behaalde ze in 2020 een master artistiek onderzoek aan de universiteit van Amsterdam.
Drake Stoughton is een componist en hij studeerde recent af aan The Eastman School of Music waar hij saxofoon, literatuur en performance studeerde onder begeleiding van Dr. Chien Kwan Lin.
Johan Schoonaerts is aangesloten bij de vereniging Zang- en Kleurvogel Genk. Zij zijn sinds 1951 actief in Genk en omstreken met het houden, verzorgen en kweken van (sier)vogels. Van bij hun oprichting zijn ze aangesloten bij AOB, de overkoepelende nationale ornithologische vereniging.
Dit event hoort bij de reeks geplande evenementen in en rond het warmbed, een publiek sculptuur gecreëerd door Ciel Grommen en Maximiliaan Royakkers in het kader van hun project Le Paysage Ménagé. Dit project is gerealiseerd met de steun van de Vlaamse gemeenschap, de stad Genk, FLACC en de CIAP-leden.
Related Projects
een namiddag vol lezingen en ontmoetingen in en over het verstoorde landschap
gastsprekers: Sophie Dars & Carlo Menon van Accattone magazine
Vergezel ons op 3 juli voor een namiddag vol lezingen en ontmoetingen met een focus op artistieke en architecturale praktijken die het landschap als plek voor huiselijkheid en gastvrijheid onderzoeken.
Deze dag vormt een keerpunt voor het langdurige onderzoeksproject Le Paysage Ménagé, dat in 2019 geïnitieerd werd door Ciel Grommen en Maximiliaan Royakkers op uitnodiging van CIAP en FLACC
Vertrekkende van de vraag hoe het ‘verstoorde landschap’ van Winterslag te bewonen, beoogde dit project een reeks ruimtelijke ingrepen, ‘meubelstukken’ voor het landschap die ons uitnodigen om er nieuwe connecties in en mee te maken. Vanaf deze zomer zal het warmbed dat de kunstenaars momenteel construeren op de C-mine site, voor de organisaties, gasten en buren functioneren als een publiek platform. Hiernaast voorziet het warmbed beschutting voor kleine dieren en vormt het een broeiplek voor planten.
Deze namiddag vol lezingen is een eerste van een reeks evenementen gepland in en rond het warmbed, dat verschillende gebruikers met elkaar verbindt.
PROGRAMMA
De namiddag start met een lezing van de twee kunstenaars achter Le Paysage Ménagé — Ciel Grommen en Maximiliaan Royakkers— zij nemen ons mee op een visuele reis doorheen hun onderzoek, teruggrijpend naar de concepten die aan de basis liggen van het project. Grasduinend doorheen hun archief zullen de kunstenaars spreken over hun ervaringen over het werken met het ‘verstoorde landschap’, over het ‘bemeubelen’ in plaats van ‘bebouwen’, en ze zullen verbazingwekkende verhalen delen die ze in de loop van het project hebben ‘opgegraven’. Het is een moment van reflectie over de waarden en ambities van waaruit Le Paysage Ménagé is ontstaan en tegelijkertijd een gelegenheid om het project open te stellen en het zo opnieuw in een bredere context te plaatsen.
Dit is waar de presentatie door Sophie Dars & Carlo Menon, de editors van Accattone magazine, een rol krijgt. Sophie en Carlo zullen inzichten over het maken van het magazine delen— of hoe zij het noemen: ‘een tentoonstelling op papier’.— Ze zullen de focus leggen op een aantal specifieke praktijken uit de laatste, zevende uitgave, die handelt over huiselijkheid buitenshuis en de diplomatische gastvrijheid van het grondgebied.
Aansluitend bij de twee presentaties, zijn alle genodigden welkom om de kunstenaars en de redacteurs te vergezellen bij een informeel vragenrondje in en rond het platform. Dit moment is bovendien ook de officiële lancering van de editie Verwarmde aarde, verstoorde grond ontwikkeld door Ciel and Max in samenwerking met CIAP.
PRAKTISCH
Beide presentaties vinden plaats op C-mine (de specifieke locatie wordt nog meegedeeld) en de Q&A zal plaatsvinden op en rond het warmbed, op de C-mine site (zie bijgevoegde kaart).
De hele namiddag zullen de editie, het zevende Accatone magazine en andere gerelateerde publicaties gepresenteerd en verkocht worden aan de CIAP-stand naast het warmbed.
SPREKERS
Ciel Grommen (°1989, Sint-Truiden) en Maximiliaan Royakkers (°1988, Hasselt) zijn een duo kunstenaars/architecten, wiens werk zich situeert op het snijpunt van artistiek onderzoek, onderwijs, ruimtelijk ontwerp en vraagstukken over sociale, politieke en ecologische dynamieken. Grommen en Royakkers nemen vaak complexe sociale contexten en verstoorde landschappen als uitgangspunten voor extensief veldwerk en de daaruit voortvloeiende projecten, ruimtelijke interventies en participatieve activiteiten. Als ruimtelijk ontwerpers willen ze nieuwe verhalen verweven in bestaande contexten en testen ze alternatieve manieren van in-de-ruimte-zijn, het bewonen van en omgaan met onze omgevingen.
Accattone verkent kleinere praktijken in kunst en architectuur via het specifieke middel van het gedrukte tijdschrift. Als een tentoonstelling op papier vormt ieder nummer een collage van bijdragen, die een gedeelde positie innemen ten opzichte van realiteit, geschiedenis en representaties die op elkaar inhaken. Het periodieke, zelf uitgegeven en niet gesubsidieerde Accatone magazine werd in 2014 gelanceerd door twee architecten (Sophie Dars & Carlo Menon) en twee grafisch ontwerpers (Ismaël Bennani & Orfée Grandhomme), Sinds 2019 voegde architect Galaad Van Daele zich bij het team.
De bijdragen van Accattone #7 (May 2021) zijn van: Costantino Nivola, SNCDA en andere over de Biënnale van Venetië voor Architectuur, Aglaia Konrad, Alice Paris over De Smet Vermeulen, Osamu Ishiyama en Kenji Kawai, TEN, Wim Cuyvers, moilesautresart, DSCTHK, Piovenefabi, Emmanuelle Chiappone Piriou over Superstudio, Carlo Goncalves over Smiljan Radic, The Museum of Mistakes over Arakawa & Gins, en Zuber panoramic wallpapers.
Dit is het eerste in de reeks geplande evenementen in en rond het warmbed, een publiek sculptuur gecreëerd door Ciel Grommen en Maximiliaan Royakkers in het kader van het project Le Paysage Ménagé.
Het project is gerealiseerd in co-productie met FLACC— werkplaats voor beeldend kunstenaars, met de steun van de Vlaamse gemeenschap, de stad Genk en de CIAP-leden. Le Paysage Ménagé is onderdeel van ELEMENTS — een samenwerking tussen kunst- en cuktuur organisaties in Nederlands Limburg, Belgisch Limburg, Luik en Noordrijn-Westfalen.
Artist talk
deze inhoud is alleen beschikbaar in het Engels
Through their practices, Sina Hensel and Luca Vanello explore the artwork as a process, an ongoing event rather than a finished object. During the talk, they will discuss how the mutability and various temporalities of the materials they use affect their artworks. Both Sina Hensel and Luca Vanello participate in the exhibition Petrichor at CIAP Kunstverein, curated by Lucie Ménard.
Named after the earthy scent emanating from dry soil during summer rain, Petrichor echoes the fleeting nature of the artistic practices presented in the exhibition. What if artworks were envisioned as continuously changing processes, appearing and disappearing in the exhibition space like meteorological phenomena?
Crystallising or distorting memories, accelerating or slowing down the materials’ lifecycle, the invited artists explore different strategies of dealing with time that both surrounds and composes us.
The speakers
Sina Hensel (°1986, Mainz) shares her studio with various species of plants, algae and other organisms that partake in her creative process. The acts of researching, nurturing, and harvesting are all embedded in the layers of her paintings which, just like the natural pigments she uses, alter with time and changing atmospheric conditions. Hensel received her MA from the Academy of Fine Arts in Hamburg (2013) and in 2019-2020 she was a resident at the Higher Institute for Fine Arts (HISK), Ghent. She is currently holding a research/teaching position at the Chair of Visuals Art in Architecture Department at RWTH Aachen University.
Luca Vanello (°1986, Trieste) combines perishable and organic materials with durable, synthetic ones to create his hybrid objects. Playing with various ways to alter the life cycles of the materials, he creates sculptures that seem to be frozen in time, neither developing nor deteriorating, and in doing so, he highlights the vulnerability and circularity of all living organisms.
Vanello graduated with MFA from Slade School of Fine Arts, London (2015). He is a 2020 laureate of HISK, Ghent.
Lucie Ménard (°1987, Caen) is an independent curator living in Lille. She is a 2019 alumna of the international post-graduate program Curatorial Studies at KASK School of Arts, Ghent. Since 2012, she has worked as the head of education programmes at Le Fresnoy — Studio national des arts contemporains in Tourcoing. She is one of the co-founders of moss, a cross-border collective for curatorial projects founded in 2020 in Ghent with Lieselotte Egtberts, Elisa Maupas and Anna Stoppa.
She’s the laureate of the 2019 edition of ‘Lichen’, a prize for emerging curators, established by CIAP platform for contemporary art and the department of Curatorial Studies at KASK School of Arts to foster and support curatorial experimentation in Belgium.
Gerelateerde projecten
Related Projects
De publicatie All Thoughts Fly: Monster, Taxonomy, Film van Sasha Litvintseva en Beny Wagner is een voortzetting van een multimedia project dat begon met de film A Demonstration.
De boekpresentatie valt samen met de afsluiting van de tentoonstelling A Demonstration bij CIAP. Tijdens het evenement gaan de auteurs in gesprek met curator en schrijver Niekolaas Johannes Lekkerkerk.
Het gesprek wordt live gestreamd via onze website opwoensdag 31 maart vanaf 19 uur. De voertaal is Engels.
All Thoughts Fly: Monster, Taxonomy, Film is a narrative assemblage of prose and image. At once historical, theoretical and personal, the book continues the authors’ inquiry into the curious presence of taxonomies of monsters at the heart of Early Modern European science. The word ‘monster’ comes from the Latin ‘monstrare’, meaning ‘to show’, ‘to demonstrate’, ‘to reveal’. Picking up on this etymology, the authors explore monsters as prisms for modes of seeing and deciphering the natural world. When treated as perceptual apparatus, the monster also becomes a means of probing the medium of film and its relationship to indexicality, chance, corporeality, and metamorphosis.
This book extends a multimedia project the authors began with their film A Demonstration (2020). The film’s underlying modular formal structure is here reconfigured and brought into new relations specific to the book as a medium.
Het boek is ontworpen door Christophe Clarijs, gecoproduceerd door CIAP en uitgegeven door Sonic Acts — en interdiciplinaire kunstorganisatie gevestigd in Amsterdam.
Gerelateerde projecten